Ex-ploegmaat van Jérémy Doku wil zich bij Geel opnieuw bewijzen: "Dezelfde ambitie als Geel: Terug hogerop geraken"

Anderlecht-jeugdproduct Zacarias 'Zaca' Antonio wordt vandaag 22 jaar en werd maandag voorgesteld als nieuwe vleugelverdediger bij Verbroedering Geel. Na een seizoen vol tegenslag wil de Antwerpenaar zich tonen: "Ik heb dezelfde ambitie als Geel en dat is opnieuw hogerop te geraken."

Gefeliciteerd met jouw 22ste verjaardag vandaag. Groot feest?
"Dankjewel. Nee, nee, geen groot feest (lacht). Ik ga het rustig houden. Iets eten met de vrienden en familie, maar niets te gek."

Voor een rechtervleugerverdediger van 22 jaar kan je al enkele mooie adelbrieven voorleggen?
"Ik heb een mooie jeugdopleiding genoten. Dat is waar. Ik ben begonnen bij Beerschot en via Mechelen en Club Brugge ben ik bij Anderlecht terechtgekomen waar ik vier seizoenen, het grootste deel van mijn jeugd, heb gespeeld. Dat waren de topjaren van mijn jeugd. Ik speelde er in een mooie generatie zowel met Anderlecht als met de nationale U15 en U16 met onder andere Jérémy Doku, Killian Sardella, Eliot Matazo en Anouar Ait El Hadj. Het is een van de mooiste periodes. Ik speelde samen met de betere spelers van mijn generatie en van het land. Dat was een mooie ervaring."

Wat heb je uit die periode geleerd?
"Uit die periode bij de jeugd hebben we vooral meegekregen dat je plezier in jouw spel moet hebben. Als het in het hoofd niet goed zit en je hebt er geen plezier in, dan lukt het met de benen vaak ook niet."

Na Anderlecht ben je op 18-jarige leeftijd in Italië terechtgekomen bij Cosenza Calcio?
"Ik had nog een contract voor één seizoen bij Anderlecht, maar maakte de keuze om naar de Italiaanse Serie B te gaan. Ik was toe aan een nieuwe uitdaging en als verdediger was dit een mooie kans. Jammer genoeg heeft corona toen zoals voor veel mensen roet in het eten gegooid. De competitie was stilgelegd, ik zat alleen op een appartement, we mochten niet buiten komen. Dat was voor niemand een leuke ervaring. Het was precies het avontuur van Zaca in Italië."

Na Italië kwam Union?
"Ik kwam bij een heel sterk team terecht en mocht de voorbereiding onder training Felice Mazzu bij de A-kern meedoen. Een unieke ervaring en een topcoach. Hij was iemand die ook de jeugd hielp om beter te worden. Hij sprak je aan op wat je goed deed, maar ook waar het beter moest. Bij Union heb ik twee jaar bij de beloften gespeeld. Op mijn positie in het eerste elftal speelde toen Siebe Van der Heyden die bij de Rode Duivels zat."

Dit seizoen speelde je voor Cappellen in 1ste nationale, maar plezier heb je er niet beleefd?
"Na twee jaar Union vond ik het tijd om over te schakelen naar volwassen voetbal en koos ik om dit seizoen bij Cappellen te gaan spelen. Het is voor mezelf een leerrijk seizoen. We hadden verschillende trainers en jammer genoeg had ik ook enkele blessures waardoor ik niet veel speelde. Ik had een scheur in de ligamenten van de enkel waardoor ik lange tijd uit ben geweest. Dat hoort allemaal bij het voetbal. Het is een kleine stop, een pauze, in de opbouw van mijn carrière, maar de lijdensweg is gelukkig voorbij en ik ben volledig fit. Ik wil graag opnieuw bewijzen dat ik meer kwaliteiten heb."

Je wil je volgend jaar bij Verbroedering Geel bewijzen, twee reeksen lager dan bij Cappellen. Waarom Geel?
"Ik ken coach Tom Schipper nog van in het begin van het seizoen bij Cappellen. Ik had en heb nog steeds een goede band met de trainer. Hij kan heel goed omgaan met zijn spelers. Hij stuurde ook tijdens mijn blessure nog berichten om te informeren hoe het was en om mij te motiveren. Zoiets vergeet je niet en als zijn huidige club Geel dan op voorspraak van hemzelf interesse in je heeft, dan geeft dat een enorme boost in je vertrouwen. Je voelt je gewaardeerd. Bovendien was ik heel geïnteresseerd in het project dat Geel voorstelde. De club heeft heel wat ambitie en dat sprak mij aan. Ze willen volgend seizoen kampioen spelen om de stap naar 2de amateur te zetten. Met de transfers die het bestuur al gedaan heeft, behoort dat zeker tot de mogelijkheden. Ik ken de spelers nog niet persoonlijk, maar enkele namen had ik al horen vallen door de prestaties die ze leveren zoals bijvoorbeeld Thijs van Pol. Het is een privilege om met zo'n spits te kunnen spelen. Hij zal de groep heel wat kunnen bijbrengen. Ikzelf wil mij na mijn blessure volgend seizoen opnieuw terugvinden en presteren in het mannenvoetbal. Ik ben net zoals de club ambitieus opnieuw hogerop te geraken. Met de structuur dat Geel heeft, moeten zij op termijn zeker in 1B terechtkunnen. Ik wil mij in een vertrouwde omgeving onder coach Tom Schipper opnieuw hogerop krijgen. Momenteel ligt de focus nog steeds 100 procent alleen op het voetbal. Ik ben nog jong, maar weet dat het stilaan wel moet gaan gebeuren."

Wat weet je van Verbroedering Geel?
"Als ik aan Geel denk, denk ik aan de supporters. Zij hebben een heel grote en luidruchtige aanhang. Zij zijn heel belangrijk en kunnen een ploeg altijd een extra push bezorgen wanneer ze zich achter het team scharen. Dat zorgt altijd voor extra procenten tijdens wedstrijden. Ik heb zelf nog niet in het Leunenstadion gevoetbald, maar zo'n structuur, zo'n accomodatie, dat is top. Als je daar om de veertien dagen jouw thuiswedstrijden kunt spelen, moet fantastisch zijn. Ik kijk er naar uit."

Wat zijn jouw kwaliteiten?
"Als flankverdediger kom ik zowel verdedigend als aanvallend het beste uit de voeten. Mijn snelheid komt op de flank goed van pas en voor een verdediger heb ik best ook wel wat technische bagage. Ik durf mijn acties te maken en ook één op één te verdedigen. Eenmaal op het veld en de wedstrijd begint, ben ik gezond gespannen. Ik hou van winnen, maar ik leg niet te veel druk op mezelf. Er is altijd wat adrenaline aanwezig, maar niet te veel, want dan ga je dingen doen die je niet kan. Naast het veld ben ik een ontspannen persoon die wel van lachen houdt."

Je bent ook een gelovige jongen? Helpt jouw geloof je in het voetbal?
"Toch wel. Als ik niet moet voetballen op zondag probeer ik naar de kerk te gaan of naar bijbelstudies. Het inspireert mij om positief in het leven te staan en om rustig te zijn onder moeilijke omstandigheden, ook op het veld. In principe zijn de volgende drie dingen in deze volgorde belangrijk in mijn leven: geloof, familie, voetbal. Voor een wedstrijd probeer ik mij zo veel mogelijk te ontspannen. Muziek beluisteren helpt daar ook bij. En eenmaal in de kleedkamer heb ik één bijgeloof. Ik draag altijd dezelfde kousen. Dat kan hopelijk wel geregeld worden met de materiaalmeester (lacht)."

Wat wil je de mensen in Geel nog laten weten?
"Ik wil het clubbestuur bedanken voor deze kans en het vertrouwen in mij. Aan de Geelse supporter wil ik zeggen dat ik blij ben dat ik in de clubkleuren mag spelen. We hebben volgend seizoen samen één doel en dat is gaan voor de titel. Ikzelf zal er alles aan doen om daar mijn steentje aan bij te dragen." (DJ)